| www.tkuijtenhandlijnkunde1.nl
Mijn verhaal over de handlijnkunde en mijn opgedane kennis hierover. Als klein kind vond ik handen heel interessant. Duimen waren het duidelijkste voorbeeld. Als klein meisje had ik een grote duim. Bij andere meisjes uit mijn klas waren de duimen of lang
en dun maar er waren er ook bij met korte duimen. Later zag ik een man op de tv handen lezen en het klopte allemaal ik vond het geweldig. 3 april 1994 stond er een heel stuk van handlezen in de krant. Het telefoonnummer van die mevrouw stond erbij en
heb haar gebeld. Zij adviseerde mij een boek te kopen van handlijnkunde en het te lezen. Daar ze in Limburg woonde, dus haar bezoeken vanuit Brabant was me een beetje te ver. Mijn eerste boek wat ik gekocht heb was van Edo Sprong. Het boek heb ik helemaal gelezen en wel diverse malen. In het begin was het heel moeilijk, en
alleen mijn eigen handen waren het enige voorbeeld. Waren mijn handen groot of
klein, had ik lange vingers of korte vingers. Zo was het ook met de nagels de huid de knokkels de lijnen en nog veel meer. Mijn man en kinderen waren bereid om een afdruk te maken. Zelfs mijn moeder vond het leuk, ze is inmiddels (helaas) overleden
maar haar handafdruk heb ik nog steeds. In de tijd dat mijn vader en moeder jong waren, was handlijnkunde iets van zigeuners en het mocht niet van de katholieke kerk.
Daarom vinden veel oudere mensen het maar niets, het is voor de leek ook een beetje vaag . Veel mensen denken dat als ik hun handen zie dat ik alles weet daarom verstoppen ze vaak hun handen.
In Eindhoven
was er een avond over handlijnkunde. Joke Ricken gaf eerst een inleiding daarna werd iedere hand kort gelezen. Joke gaf les in handlijnkunde ik had mij meteen opgegeven. Bij Joke thuis waren wij met 4 personen
en het was altijd gezellig de Oma van Joke heeft het haar geleerd Thuis
had ik al veel uit boeken geleerd dus was het voor mij makkelijker te begrijpen. Veel van mijn familie leden zijn mee geweest, waar een afdruk van de handen zijn gemaakt
en daar een
verslag bij geschreven is. Helaas stopte de cursus omdat er te weinig animo voor was. De eerst cursus die ik gaf was met 4 personen en 3 weekelijkse avonden. Met een klein groepje is het altijd gezellig en je ziet het verschil van
de handen. In Eindhoven was een paranormale beurs, ik had al een paar beurzen bezocht en mijn handen laten lezen. Nu was ik er aan toe om zelf op een beurs te gaan zitten, In Waalre was het de eerste keer ik vond het echt spannend.
Eerst op een beurs rondlopen en nu zelf op een beurs zitten in 2009 met Pasen had ik 2 dagen
afgesproken. De eerste dag ging het goed en voelde dat ik de tweede dag ook terug moest, het was een geweldige ervaring. Er waren niet zoveel handen die ik gelezen had maar de handen die ik gelezen had klopte wel. Op de beurs zat een man die foto's kon lezen. Ik had een foto van ons mam bij die nog maar pas was overleden en het klopte allemaal. Daarna had ik zijn hand gelezen, wat ook allemaal klopte. In Stiphout ben ik vaak naar paranormale avonden geweest. Daar kwamen hele goede mediums. 24 januari 2010 in Helmond de beurs Ratana. Het was er niet zo druk maar toch weer wat geleerd. Er stond een stukje in de krant over een beurs in
Nijnsel 28 februari Misschien is er nog plaats dus om 10 er naar toe als
er iemand uitviel mocht ik er gaan zitten.
En jawel er was nog een tafeltje vrij, van 10 tot 15.00 uur handen gelezen zonder pauzen. In september 2010 de stoute schoenen aangetrokken. Ik dacht, ik ga een stukje
in de plaatselijke krant plaatsen met mijn verhaal over handlijnkunde, had een datum vastgesteld waarop er al gegadigde waren. Men kon men zich in laten schrijven voor een introductieavond. Ik had een zaaltje gereserveerd voor 20 personen, dat
zou wel genoeg zijn dacht ik.
Maar niets was minder waar: In mijn mailbox kwam de ene na de andere aanvraag binnen. Binnen twee dagen had ik voor deze avond al ongeveer 35 aanmeldingen zodat ik genoodzaakt was om er een week later
een avond aan toe te voegen. De eerste avond vol spanning alles netjes op een rijtje gezet wie er ging komen dus alles onder controle voor deze
eerste 20 personen die gingen komen, de eerste 10 die zich hadden aangemeld waren binnen
maar er kwamen mensen binnen die niet op lijst stonden en zich niet hadden aangemeld. Zij wisten niet dat ze moesten reserveren, maar geen nood, stoelen er bij gezet en na wat schuiven met de tafels zaten er om 20.00 uur zaten er 28 personen binnen
in plaats van de 20 die we verwacht hadden. De mensen waren alle gespannen ( ik niet veel minder ) dus eerst wat uitleg gegeven over me zelf en hoe ik in de handlijnkunde verzeild was geraakt en wat mijn interesses daar in waren. Ik heb deze avond iedereen
aan mijn tafel gehad, ongeveer 10 minuten per persoon met telkens weer een bevestiging van de persoon van "hoe kun je weten wat er in mijn handen staat te lezen'' ,anders gezegd; Iedereen was er van overtuigd en vond het een geweldige avond al was
deze avond uitgelopen tot 23.30 uur. Iedereen was gebleven tot het einde en gingen tevreden naar huis. De week daarop, de tweede avond, had ik weer zo'n eenzelfde leuke avond. Daar had ik 17 personen, waar ik meer aandacht aan kon besteden
en dat was fijner in de omgang met die mensen.
Uit deze avonden kwamen aanvragen binnen om consulten en cursussen te geven, onder andere twee middagen in een bejaardentehuis. voor deze mensen was het weer eens wat anders en spannend. Zo was er een
heer van 91 jaar die ik vertelde dat hij vroeger graag danste. "God, vrouwke, hoe weet jij dat, dat klopt precies maar als je met me wil dansen probeer ik het nog een
keer" zij hij. Het waren gezellige middagen met deze mensen. Daarlangs heb ik er nog enkele cursussen en consult avonden aan over gehouden. Dat doe ik met 4 tot 6 personen per avond en dat bevalt heel goed, je kunt er dan per persoon waar je de
hand van leest dieper op in gaan.
Zo krijg je voldoening om er toch mee door te blijven gaan.
VOOR EVENEMENTEN EN BEURZEN: ZIE EIGEN EN BEURSEN ELDERS !!
of tkuijtenhandlijnkunde@gmail.com
|